حلما بهانه ی زندگی ما...

اینم از ماه یازدهم...گل ناز مامان یازده ماه از زمینی شدنت گذشت...یازده ماه از بهترین روز زندگیم گذشت...ببخشید اگه کم به وبلاگت سر میزنم آخه اینقدر وابسته و غر غرو شدی که اصلا وقت سرخاروندن هم ندارم ...همه ی اتفاقات رو جمع میکنم و آخر هرماه برات مینویسم.خب از شیرین کاریهای این ماهت بگم که ماشاالله دیگه خودت بدون کمک بلند میشی سرپا و راه میری با اینکه هنوز کاملا تعادل نداری ولی دیکه تمایلی به چهاردست و پا رفتن نداری و کل خونه رو دور دور میکنی .یاد گرفتی با توپ بازی کنی و هر وسیله ای دستت میاد ازش به عنوان ماشین استفاده میکنی و راه میبریش از موبایل گرفته تا کنترل تی وی.ماهم که موقع خرید سیسمونی فکر میکردیم ماشین به درد دختری نمیخوره برات ماشین ...